Dostałam w twarz.

I stało się.Dostałam w twarz.
Ojciec posadził za kierownicą auta mojego 12letniego siostrzeńca.Mały był wystraszony,ale nie miał sił się sprzeciwić pijanemu ,"dziadziusiowi".
Siedziałam na dole,oglądałam tv,usłyszałam krzyk siostry.Krzyczała na ojca,żeby zatrzymał auto.Nie chodziło jej o dobro małego,a o to,że obok staŁ jej wóz.Na pewno.Wyszła z domu,kazałam małemu się zatrzymać."Dziadzius" nie pozwolił.Mały przygazował,bałam się,że wjedzie w garaż.Otworzyłam drzwi i kazałam wysiąść.Ze łzami w oczach wysiadł i poszedł do łazienki.Jestem pewna,że płakał.Każde dziecko zareagowałoby płaczem na taką sytuacje.Z jednej strony ja,z drugiej pijany dziadek,a w środku on.Nawet nie pamiętam co powiedziałam "ojcu",ale pamiętam jak spojrzałam mu w oczy.On mi powiedział słodkie ,,spier*****,,..Tak,mój ojciec,kochany tatuś,którego tak bronię za każdym razem,kazał mi spierdalać.Wróciłam do domu do siostrzeńca,kazałam mu wyjść z łazienki i obiecacałam,że odprowadzę go do domu w obawie przed dziadkiem.Nie udało mi się."Dziadziuś" przyszedł do nas.Zapytał czy mały chciał sa wysiąść czy "ktoś" mu kazał.Jakby nie pamiętał sytuacji sprzed kilku minut.Objęłam małego,żeby go nie uderzył i sama się wychyliłam.Powiedziałam,że to ja i dostałam w twarz.Bo jak to powiedział, "on jest panem domu".Nie wytrzymałam.Okulary spadły z mojego nosa.Pozułam,że coś pękło i wykrzyczałam mu,że jest alkoholikiem i że jak on może mówić TAK DO MNIE...Powtórzył swoje "spier*****" i wyszedł.Nie wiem czy słusznie dostałam czy nie.Nic nie wiem.Bałam się o małego po prostu.Dobrze wiem jakie pomysły ma mój "tatuś" po pijaku.Może powinnam patrzeć zza drzwi na to jak każe małemu jechać...ale...dzięki tej sytuacji wiem,kim jestem dla niego ja i mama.No właśnie.Słyszę tylko krzyki na dole.Mama zapieprza w Nl,abyśmy żyli lepiej,a on..dzisiaj też zostałam przyjęta na studia,z pewnością nie zapomnę tego dnia.Pierwszy rok studiów i pierwszy raz w twarz.Czy ja dobrze zrobiłam zabierając małego?ja już nie wiem nic.